บ้านนกแอ่นเปิดครบสี่เดือน

นับตั้งแต่ตัวผมได้สนใจเริ่มศึกษาการทำบ้านนกแอ่น (Swiftlet House) จนกระทั่งได้ลงมือสร้างบ้านนกแอ่นหลังแรก ปัจจุบันผมได้เปิดบ้านนกแอ่นมาได้ครบสี่เดือนแล้ว แม้ตัวผมคิดว่าได้ศึกษาหาความรู้มาพอสมควรแล้ว แต่การลงมือปฎิบัติจริงทำให้ตัวผมได้ทราบว่าบ้านนกแอ่นของผมยังมีจุดบกพร่องและควรต้องปรับปรุงในส่วนใดบ้าง โดยถ้านับครั้งในการเข้าบ้านนกแอ่นของตัวผมเองในสี่เดือนที่ผ่านมาไม่น่าจะต่ำกว่า 20 ครั้ง เพื่อได้ลงมือทดสอบสิ่งต่าง ๆ ที่คิดว่าดีและเพื่อตรวจสอบความเรียบร้อยของระบบที่ได้วางไว้ บางครั้งการทำสิ่งที่คิดว่าดีในความคิดของผมแต่กลับไม่ดีในความคิดของนกแอ่นก็มีครับ แต่เมื่อผมสังเกตเห็นก็จะปรับเปลี่ยนแก้ไขทันที และหลังจากนี้ตัวผมเองคงเข้าบ้านนกแอ่นน้อยลงแล้วครับ เพราะตอนนี้คิดว่าระบบที่ผมได้วางไว้น่าจะลงตัวแล้วและสิ่งที่ผมรอคอยก็มาแล้วด้วยครับ สิ่งนั่นคือไข่นกแอ่นใบแรกในบ้านนกแอ่นของผมครับ


ปัจจุบันการทำบ้านนกแอ่นใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์เข้ามาช่วยและแก้ไขปัญหาระบบในบ้านนกแอ่นได้ค่อนข้่างดี แต่ในปัจจุบันผมยังคิดว่ายังมีเพื่อน ๆ ชาวบ้านนกแอ่นอีกมากที่ยังไม่มีความรู้พื้นฐานในการทำบ้านนกแอ่น สิ่งที่ผมเป็นห่วงในช่วงที่ผ่านมาและยังเป็นห่วงอยู่คือเรื่องการเปิดเสียงเรียกนกแอ่น เพราะปัจจุบันมีการเปิดเสียงเรียกนกแอ่นแข่งขันกันเรื่องความดัง คนที่เดือดร้อนเรื่องเสียงเรียกที่ดังมาก ๆ มีจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ มีการร้องเรียนเป็นปัญหาของสังคมส่วนรวมไปแล้ว หากท่านเปิดดังแต่พอดีจะไม่มีปัญหาตามมาแน่ ๆ ครับ และผมว่าท่านจะทำธุรกิจบ้านนกแอ่นได้อีกนานกว่าด้วยครับ

เชิญชวนทุกท่านที่ได้เข้ามาอ่านตรงนี้เข้าร่วมโครงการ เปิดเสียงแต่พอเพียง ลดมลภาวะด้านเสียงให้สังคม

และสุดท้ายของบทความนี้ผมก็ขอขอบคุณพี่ ๆ เพื่อน ๆ ทุกคนที่ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นในการทำบ้านนกแอ่นกับผม ทำให้บ้านนกแอ่นของผมเองครบสี่เดือนมีนกเข้านอนแล้ว 400 กว่าตัว กับรังอีกจำนวน 30 กว่ารังครับ

นำเสนอโดย วรชาติ มุนเนียม